O fundacji

ZERO-PIĘĆ. Fundacja na rzecz zdrowia psychicznego małych dzieci powstała na początku 2008 roku jako organizacja non-profit.

Jesteśmy zespołem psychologów od wielu lat poszerzających swą wiedzę i kompetencje we wspieraniu terapeutycznym rodzin z małymi dziećmi, zwłaszcza w sytuacjach kryzysu, trudności emocjonalnych bądź rozwojowych. Udzielamy konsultacji i porad, prowadzimy terapię ukierunkowaną na wspieranie relacji dziecko-rodzic, bazując na bogatej światowej wiedzy klinicznej i naukowej. Bliskie nam jest rozumienie rozwoju w kontekście kluczowej roli związków dziecka z jego najbliższymi przy uwzględnieniu procesów świadomych, jak i nieświadomych w nim uczestniczących (teoria przywiązania i psychoanaliza). Ważna jest dla nas wciąż coraz bogatsza wiedza o uwarunkowaniach prawidłowego rozwoju, ale zajmujemy się również mechanizmami jego zakłóceń i zaburzeń, rzutującymi na zdrowie psychiczne małych dzieci. Przyświeca nam idea interwencji prewencyjnej, bowiem dzięki działaniom profilaktycznym i wcześnie udzielonej pomocy możliwe jest przeciwdziałanie pogłębianu się i utrwalaniu trudności, które mogą zakłócać rozwój dziecka.

Wspierając maluchy i ich rodziny, współpracujemy z innymi instytucjami, organizacjami i indywidualnymi specjalistami. Prowadzimy dla nich również szkolenia, wykłady i superwizję. W naszej pracy staramy się dbać o wysokie standardy etyczne i profesjonalne, dlatego nieustannie poszerzamy swoje kompetencje zawodowe uczestnicząc w szkoleniach specjalistycznych, jak i korzystając z superwizji dr Stelli Acquarone, założycielki i dyrektora Parent-Infant Clinic i School of Infant Mental Health w Londynie.

15

Lat na rynku

500+

Zadowolonych klientów

200

Zrealizowanych projektów

Nasza misja

ZERO-PIĘĆ. Fundacja na rzecz zdrowia psychicznego małych dzieci powstała na początku 2008 roku jako organizacja non-profit. Inspiracją do jej powołania było przekonanie założycielek Fundacji o potrzebie stałego kierowania uwagi ogółu społeczeństwa, a w szczególności szerokich kręgów profesjonalistów na problem znaczenia najwcześniejszych doświadczeń małego człowieka dla jego aktualnego i dalszego rozwoju.

Niemowlę od pierwszych dni swego istnienia doświadcza całej gamy przeżyć wynikających ze zdarzeń zachodzących wokół niego i w nim samym, komunikuje innym, co czuje, w jaki sposób próbuje sobie z tym radzić i jakiej pomocy potrzebuje. Kolejne momenty w rozwoju dziecka wymagają od niego i jego opiekunów ciągłych zmian adaptacyjnych. Wiele z nich przebiega tak łagodnie, że dokonują się one niemal niezauważalnie, inne są źródłem wielkiej radości, zarówno dla dzieci jak i rodziców, jeszcze inne okazują się trudniejsze, problematyczne. Współczesna wiedza nie pozwala już wątpić w to, że wczesne przeżycia dziecka pozostawiają po sobie trwały ślad. O tym, czy ich wydźwięk będzie głównie pozytywny, czy raczej zapiszą się one w psychice dziecka jako trudne albo wręcz traumatyczne, decyduje w znacznej mierze – poza wyposażeniem biologicznym małego człowieka – to, czy może ono liczyć na wsparcie dorosłego opiekuna, który rozpozna, zrozumie i zaspokoi jego potrzeby. Dla opiekuna zadanie to często okazuje się niełatwe. Nie zawsze i nie każdy dorosły jest w stanie się z nim zmierzyć bez obaw czy trudności. Nie każde dziecko jest w swym zachowaniu na tyle czytelne dla dorosłych, aby zawsze wiedzieli oni, jak reagować na jego sygnały; rozwój nie wszystkich dzieci łatwo jest odnieść do ogólnie przyjętych reguł czy wyobrażeń. Każde bowiem dziecko swą indywidualnością wyznacza dla siebie odmienne normy funkcjonowania, a ich odkrycie i akceptacja ze strony opiekunów stanowią warunek jego harmonijnego rozwoju i budowania dobrych wzajemnych relacji.

Swymi działaniami chcemy wspierać dzieci i ich opiekunów w budowaniu między nimi dobrych relacji, czyli takich, które umożliwiają dzieciom rozwój zgodny z ich naturalnym potencjałem, a rodzicom dają radość z uczestnictwa w tym procesie. Pragniemy też pracować na rzecz profesjonalistów, którzy mogą im w tym pomagać. Jest nam bliska idea „interwencji prewencyjnej”, w myśl której wsparcie udzielane niemowlętom, małym dzieciom i ich rodzinom odpowiednio wcześnie (już w okresie ciąży czy w pierwszym roku życia dziecka), może zapobiegać poważnym problemom w przyszłości.